منشور جهانی طبیعت (1982)

    این منشور یک متن حقوقی غیر الزام آور است. در این دوره قراردادهای دو جانبه افزایش بسیار داشت. این منشور تاثیرات اساسی و بنیادی در برداشت و در کنوانسیون 1985 حمایت و حفاظت از منابع طبیعی آسیای جنوب شرقی هم آمده است. همچنین برخی از اصول مندرج در آن، در بیانیه ریو (1992) نیز درج گردید.

ج- کنفرانس ریو (1992)

   اجلاس دیگری در شهر ریودوژانیرو برزیل در جهت همکاری‏های بین‏المللی در سال 1992 معروف به «اجلاس زمین» با شرکت هیئت‏های نمایندگی از 80 کشور جهان تشکیل شد. هدف اصلی این اجلاس رسیدن به توسعه پایدار در زمینه‏های حفاظت از جو زمین، مبارزه با نابودی جنگل ها، نابودی خاک و بیابان‏زدایی، پیشگیری از آلودگی آب و هوا، جلوگیری از کاهش ذخایر ماهی‏ها و حمایت از مدیریت بی‏خطر مواد سمی زائد بود. در این اجلاس بیانیه‏ای با عنوان بیانیه ریو در 27 اصل به تصویب رسید [21].

صریح‏ترین بخش مربوط به بیانیه ریو، اصل دوازدهم آن است: «دولتها باید با یکدیگر همکاری کنند تا یک نظام آزاد اقتصادی حمایت شود و تکامل و رونق اقتصادی و توسعه مستمر برای همه کشورها فراهم گردد تا بدین ترتیب بتوانند مشکلات محیط زیست را بهتر حل کنند. برنامه‏ ریزی، سیاستگذاری و بازرگانی در قلمرو محیط زیست نباید وسیله‏ای برای اعمال و اقدامات خودسرانه یا غیرعادلانه برای استثمار دیگران باشد یا سبب محدودیتهای مبهمی در زمینه تجارت بین‏المللی شود. اقدامات یکجانبه که مشکلات محیط زیست را به طور ناعادلانه به کشورهای دیگر تحمیل کند، باید متوقف شود. تدوین ضوابطی برای محیط زیست که از مرز کشوری تجاوز کند یا مسائل محیط زیست جهانی را تحت تأثیر قرار دهد باید تا جایی که امکان دارد بر اساس ضوابط بین‏المللی باشد [22]. بیانیه صادره از این کنوانسیون سومین بیانیه بین المللی در خصوص حقوق بین الملل محیط زیست بود. اصول مهم و مندرج در این بیانیه عبارتند از: اصل احتیاطی (اصل 5)، اصل مسئولیت مشترک(7)، اصل مشارکت فردی(10)، اصل تجزیه و تحلیل پیامدهای زیست محیطی (17). دومین سند که در کنفرانس ریو امضا شد دستور کار 21 بود که 4 فصل دارد که به تقویت نظامهای قانونگذاری کشورها می پردازد و در سطح ملی، مقررات مفیدی را در زمینه حفاظت محیط زیست ارائه می دهد. سومین سند این کنفرانس، بیانیه جنگلها است که جزو حقوق نرم است. این بیانیه اصولی را به کشورها در سطح ملی توصیه می کند که چگونه و بر اساس چه مکانیسمی جنگل های ملی مدیریت شوند.

د- اجلاس ژوهانسبورگ (2002)

    چهارمین بیانیه و متن غیر الزام آور حقوق در ژوهانسبورگ آفریقای جنوبی به تصویب رسید که می توان گفت تکرار اصول بیانیه ریو بود و چون راهکارهای حقوقی لازم را ارائه نداد، موفقیت آمیز تلقی نشد. لازم به ذکر است که تمامی بیانیه ها جزو حقوق نرم بوده، ضمانت اجرا ندارند و جنبه توصیه ای دارند ولی معاهدات و اصول جزو حقوق سخت می باشند.

2-2-2- معاهدات زیست محیطی که ایران آنها را تصویب نموده است

2-2-2-1- کنوانسیون سازمان بین المللی آب نگاری (هیدروگرافی)

   سازمان بین‌المللی هیدروگرافی در ژوئن ۱۹۲۱ پس از برگزاری یک کنفرانس بین‌المللی که بنا به دعوت اداره دریانوردی انگلستان در لندن تشکیل شد، پایه‌گذاری گردید. مقر این سازمان شهر موناکو است و هر پنج سال یک بار اجلاسی متشکل از هیأت‌های عضو تشکیل می‌دهد و جمهوری اسلامی ایران نیز یکی از اعضای آن است. سازمان بین‌المللی هیدروگرافی، یک سازمان تخصصی مشورتی است و در ادارات هیدروگرافی کشورهای عضو هیچگونه مداخله‌ای ندارد و کشورهای عضو در امور مربوط به نقشه‌برداری و ترسیم آب‌های دریایی خود دارای استقلال کامل هستند. اهداف این سازمان عبارت است از:

• هماهنگ کردن فعالیت‌های هیدروگرافی (آب‌نگاری و نقشه‌برداری دریایی) بین کلیه کشورهای عضو به منظور تقویت ایمنی دریانوردی
• یکنواخت کردن نقشه‌های دریایی
• اتخاذ روش‌های موثر و قابل اعتماد جهت انجام بررسی‌های هیدروگرافی
• توسعه و پیشرفت علوم مربوط به هیدروگرافی و تکنیک‌های اقیانوس‌شناسی
• تبادل اطلاعات فنی از طریق انتشار بولتن‌ها و سایر نشریات علمی

. World charter for nature (1982)

. Rio conference - 1992

. World Summit on Sustainable Developement  Johannesburg -Sep 2002

. International  Hydrographic Organization

کنوانسیون سازمان بین المللی آب نگاری (هیدروگرافی)

   سازمان بین‌المللی هیدروگرافی در ژوئن ۱۹۲۱ پس از برگزاری یک کنفرانس بین‌المللی که بنا به دعوت اداره دریانوردی انگلستان در لندن تشکیل شد، پایه‌گذاری گردید. مقر این سازمان شهر موناکو است و هر پنج سال یک بار اجلاسی متشکل از هیأت‌های عضو تشکیل می‌دهد و جمهوری اسلامی ایران نیز یکی از اعضای آن است. سازمان بین‌المللی هیدروگرافی، یک سازمان تخصصی مشورتی است و در ادارات هیدروگرافی کشورهای عضو هیچگونه مداخله‌ای ندارد و کشورهای عضو در امور مربوط به نقشه‌برداری و ترسیم آب‌های دریایی خود دارای استقلال کامل هستند. اهداف این سازمان عبارت است از:

• هماهنگ کردن فعالیت‌های هیدروگرافی (آب‌نگاری و نقشه‌برداری دریایی) بین کلیه کشورهای عضو به منظور تقویت ایمنی دریانوردی
• یکنواخت کردن نقشه‌های دریایی
• اتخاذ روش‌های موثر و قابل اعتماد جهت انجام بررسی‌های هیدروگرافی
• توسعه و پیشرفت علوم مربوط به هیدروگرافی و تکنیک‌های اقیانوس‌شناسی
• تبادل اطلاعات فنی از طریق انتشار بولتن‌ها و سایر نشریات علمی

کنوانسیون مربوط به سازمان بین المللی هیدرونگاری مشتمل بر یک مقدمه و 23 ماده و یک آئین نامه عمومی و یک آئین نامه مالی است که در سال 1967 میلادی از طرف نهمین کنفرانس بین المللی دفتر آبنگاری تصویب گردید. اثر تصویب کنوانسیون مربوط به سازمان بین المللی هیدروگرافی دولتهای شرکت کننده ایجاد دفتر بین المللی هیدروگرافی با تکمیل نمودن نقشه ها و مدارک دریایی به منظور به وجود آوردن امنیت و ایجاد تسهیلات بیشتر در امر کشتیرانی در جهان و ادامه همکاری در زمینه هیدروگرافی، بر اساس بین الدول می باشد. مقر سازمان در موناکو می باشد. این کنوانسیون در سال 1347 در مجلس سنای ایران به تصویب رسید.

2-2-2-2-کنوانسیون بین المللی منع گسترش سلاحهای هسته ای (پیمان N.P.T)

    پیمان بین المللی منع گسترش سلاحهای هسته ای مشتمل بر یک مقدمه و یازده ماده است که در سال 1348 به تصویب مجلس سنا ایران رسیده است. با توجه به ویرانی هایی که یک جنگ هسته ای برای بشریت به بار خواهند آورد و نتیجتا لزوم مجاهدت همه جانبه در دفع خطر یک چنین جنگی و اقدام در راه حفظ امنیت مردم و اینکه گسترش سلاحهای هسته ای خطر جنگ هسته ای را شدیدا افزایش خواهد داد، با رعایت قطعنامه های مجمع عمومی ملل متحد که خواهان انعقاد موافقتنامه ای به منظور جلوگیری از اشاعه بیشتر سلاحهای هسته ای است، می توان امنیت جهانی را گسترش داد. اصل تضمین موثر جریان مواد خام و محصولات شکافتنی مخصوص از طریق استفاده از آلات و سایر روش های فنی در بعضی از نقاط در محدوده سیستم اقدامات تامینی آژانس بین المللی انرژی اتمی از آثار تصویب این معاهده است و با تایید این اصل که فوائد حاصل از استفاده های صلح جویانه از فناوری هسته ای از جمله کلیه فرآورده های فرعی ناشی از تکنولوژی که دول مجهز به سلاحهای هسته ای ممکن است از بسط ادوات انفجاری هسته ای به دست آورند بایستی برای مقاصد صلح جویانه بوده و در دسترس کلیه طرفهای این پیمان اعم از دولی که مجهز به سلاحهای هسته ای باشند که تعهد کشورهای هسته ای نیز بر پایان بخشیدن به مسابقات تسلیحات هسته ای و نیز انعقاد یک معاهده خلع سلاح عمومی که شامل خلع سلاح هسته ای نیز می شود، است. اثر زیانبار سلاح اتمی به قدرت تخریبی و کشتار انسانی آن منحصر نمی شود و اثرات بسیار منفی و غیر قابل جبرانی بر محیط زیست بار می نماید. برجای ماندن زمین سوخته و محیط آلوده به مواد رادیواکتیو، تمام موجودات زنده و غیر زنده (آب و هوا، خاک) را تحت تاثیر قرار می دهد و موجب می شود تا صدها سال محیط زیست به شرایط اولیه باز نگردد و ایجاد بیماریهای سرطانی استخوانی، ژنتیکی، پوستی و ریوی را به همراه خواهد داشت.

. International  Hydrographic Organization

. http:// www.doe.ir/portal/ghavanin

. Treaty on the non proliferation of nuclear weapons -1968

. http://www.dad-law.blogfa.com/post-2920aspx.

. http://www.ghavanin.ir/index.asp

کنوانسیون بین المللی حفظ نباتات (همراه با متن تجدید نظرشده)

این کنوانسیون دارای یک مقدمه، پانزده ماده و یک پیوست می باشد. هدف و مسئولیت این کنوانسیون ایجاد اقدامات همگانی و موثر در جلوگیری از ورود و شیوع آفات و بیماری های مربوط به نباتات و محصولات نباتی و تقویت اقدامات لازم برای مهار کردن آنها است. دولتهای متعاهد، تعهد می کنند که اقدامات قانونی فنی و اداری را طبق مقررات این کنوانسیون و مقررات تکمیلی که به موجب آن مورد توافق دول متعاهد قرار گرفته است، معمول دارند. این کنوانسیون در سال 1351 به تصویب مجلس سنا ایران رسید. متن تجدید نظر شده کنوانسیون حفظ نباتات مصوب بیست و نهمین اجلاس سازمان خوار و بار و کشاورزی ملل متحد (فائو) مورد پذیرش ایران قرار گرفت و در سال 1389 به تصویب مجلس شورای اسلامی ایران رسید. این کنوانسیون شامل مقدمه و بیست و سه ماده و یک پیوست می باشد. در تبصره 2 این قانون آمده است که از تاریخ لازم الاجرا شدن این قانون (مصوب مجلس) متن پیوست قانون الحاق دولت ایران به کنوانسیون بین المللی حفظ نباتات 1351 را کان لم یکن تلقی می گرداند. بر اساس این عهدنامه، هر کشوری حق دارد برای جلوگیری از ورود، انتشار، استقرار عوامل خسارت زای گیاهی، ضوابط قرنطینه نباتی و موازین بهداشت گیاهی وضع و اعمال کند.

2-2-2-4- کنوانسیون منع تکمیل و توسعه و انباشت سلاحهای بیولوژیک و سمی و انهدام سلاحهای مذکور

    این کنوانسیون یک مقدمه و پانزده ماده دارد. با عزم به اقدام برای تحقق پیشرفت موثر در راه خلع سلاح عمومی و کامل از جمله منع و امحا کلیه سلاحهای انهدام دسته جمعی و با اطمینان به این که منع تکمیل و توسعه و تولید و ذخیره سلاحهای شیمیایی و بیولوژیک و امحا این گونه سلاحها از طریق اقدامات موثر تحقق خلع سلاح عمومی و کامل را تحت نظارت دقیق و موثر بین المللی تسهیل خواهد نمود و با اعتقاد به اهمیت پروتکل مربوط به منع استعمال گازهای سمی و گازهای مشابه و مسائل باکتریولوژیک در جنگ که در تاریخ 17 ژوئن 1925 در ژنو به امضا رسیده و همچنین به اعتقاد به نقشی که پروتکل مزبور در تخفیف فجایع جنگ ایفاء نموده و می نماید و با تائید وفاداری به اصول و هدفهای پروتکل مذکور و دعوت از کلیه دول برای تبعیت از آن و با یادآوری این که مجمع عمومی سازمان ملل متحد کراراً هر نوع اقدام مخالف اصول و هدفهای پروتکل 17 ژوئن 1925 را محکوم نموده است و با تمایل به ایجاد اعتماد بین ملتها و بهبود عمومی محیط بین المللی و همچنین با تمایل به اقدام در راه تحقق هدفها و اصول منشور ملل متحد و با اعتقاد به اهمیت و فوریت لزوم خارج کردن سلاحهای انهدام دسته جمعی نظیر سلاحهای خطرناکی که در آن عوامل شیمیایی و بیولوژیک بکار رفته از زمره تسهیلات دول از طریق اقدامات موثر و با قبول این که توافق درباره منع سلاحهای باکتریولوژیک و سمی به منزله اولین گام در راه نیل به موافقت درباره انجام اقدامات موثر و برای منع تکمیل و توسعه و ذخیره سلاحهای شیمیایی محسوب خواهد شد. کنوانسیون ژنو به ممنوعیت استفاده از گازهای سمی و خفه کننده در جنگ و روش های جنگ بیولوژیک اختصاص دارد، در پایان کنفرانس نظارت بر تجارت بین المللی تسلیحات و مهمات تدوین و امضاء گردید. پروتکل ژنو اولین و مهمترین توافق نامه بین المللی در مورد سلاحهای میکروبی و شیمیایی است و به عنوان بخشی از حقوق بین الملل عرفی در نظر گرفته می شود. البته در این کنوانسیون به سلاحهای شیمیایی بیشتر اشاره شده است. این کنوانسیون در سال 1352 توسط مجلس سنا تصویب شد.

1. مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی(قوانین) http://rc.majlis.ir/fa/law

. Convention Act prohibits the development, production and storage of weapons collected and bacteriological (biological) and toxic weapons of destruction

. http://rc.majlis.ir/fa/law/show/96954

کنوانسیون مربوط به تالاب های مهم بین المللی (کنوانسیون رامسر)

    تالاب ها جزو پیچیده ترین و زنده ترین اکوسیستم های جهان هستند که می توان آنها را از این نظر با صخره های مرجانی و جنگل های استوایی مقایسه کرد. تالابها می توانند میزبان تنوع وسیعی از گونه های میکروبی، گیاهان، حشرات، دوزیستان، خزندگان، پرندگان، ماهی و پستانداران باشند. همه این گونه ها، ارتباط نزدیکی به یکدیگر دارند که یک چرخه حیاتی و مجموعۀ پیچیده ای از واکنش های متقابل را شکل می دهند. اگر یک گونه ای حذف شود، کل شبکه اکولوژیکی در خطر است که می تواند در طی زمان منجر به فقدان کل یک اکوسیستم شود. به همین دلیل، حفاظت از زیستگاههای تالاب به منظور حفظ تنوع زیستی داخلی و جهانی بسیار حیاتی است. همانطور که تالابها نقش حیاتی در همه چرخه های طبیعی دارند، مزاحمت های انسانی بر فرآیندهای طبیعی تاثیر گذارهستند. برای مثال این تاثیرات شامل فقدان و نابودی آب آشامیدنی، تجزیه و نابودی زیستگاهها، از بین رفتن گونه های جانوری گیاهی، افزایش بلایای طبیعی و تاثیرگذاری بر تغییرات آب و هوایی می شود. کنوانسیون رامسر، به عنوان تنها کنوانسیون جهانی پایه گذاری شده در ایران، قدیمی ترین معاهده بین الدولی جهانی با تاکید بر حفاظت و استفاده پایدار از طبیعت و تنها کنوانسیون بین المللی حفاظت از تالاب هاست. گرچه نام رسمی کنوانسیون «کنوانسیون تالاب های با اهمیت بین المللی به ویژه به عنوان زیستگاه پرندگان آبزی» است، ولی طی گذشت سال ها، کنوانسیون نگرش خود را چنان گسترش داده که تمام ابعاد حفاظت و استفاده معقول و پایدار از تالاب ها را در بر می گیرد. از این رو به «کنوانسیون حفاظت از تالاب ها» یا «کنوانسیون رامسر» شهرت دارد [23].

    کنوانسیون رامسر در دوم فوریه 1971 منعقد و در 21 دسامبر 1975 لازم الاجرا شد. محل انعقاد این کنوانسیون شهر رامسر ایران، محل دبیرخانه آن شهر گلاند سوییس و مرجع نگهدارنده اسناد، سازمان جهانی یونسکو است و اجلاس های آن موسوم به «کنفرانس کشورهای عضو» هر سه سال یکبار درباره موضوعات، خط مشی و ارائه گزارش فعالیت های سه سال گذشته در خصوص حفاظت از تالاب ها برگزار می شود. این معاهده 160 کشور عضو را ملزم به تعیین و حفظ تالاب های با اهمیت بین المللی و تشویق به استفاده معقول از آنها می نماید. بنابراین کنوانسیون رامسر اولین معاهده ای است که به شناسایی تالابها به عنوان یکی از سازنده ترین منابع حمایتی اکولوژی بر روی زمین عمل کرده است. این کنوانسیون در سال 1352 توسط مجلس ایران تصویب گردید.

2-2-2-6- کنوانسیون مسئولیت بین المللی در مورد خسارات ناشی از اجسام فضایی

    این کنوانسیون مشتمل بر یک مقدمه و بیست و هشت ماده است. دول طرف این کنوانسیون با توجه به منافع مشترک کلیه افراد بشر دو امر توسعه اکتشافات فضایی و استفاده از فضای ماورای جو در مقاصد صلح جویانه را خواهان هستند. با اشاره به معاهده مربوط به اصول حاکم بر فعالیتهای دولتها در زمینه اکتشافات و استفاده از فضای ماورا جو، کره ماه و سایر اجرام سماوی پرداخته می شود.

با توجه به اینکه علیرغم اقدامات احتیاطی که دولتها و سازمانهای بین المللی که بر پرتاب اجسام فضایی مبادرت می کنند، باید معمول دارند این اجسام ممکن است موجب خساراتی گردند. با علم به لزوم وضع مقررات و اتخاذ تدابیر موثر بین المللی در مورد مسئولیت در قباال خسارات ناشی از اجسام فضایی و به ویژه در مورد پرداخت غرامت منصفانه به قربانیان خسارات بر طبق کنوانسیون حاضر عمل می شود. دولت پرتاب کننده به دو گروه الف- دولتی که اقدام به پرتاب اجسام فضایی می کند و یا وسایل پرتاب اجسام فراهم می آورد. ب- دولتی که با بهره گرفتن از قلمرو و تسهیلات او اجسام فضایی پرتاب می شود تقسیم می شوند. این کنوانسیون در سال 1352 توسط مجلس سنا در ایران به تصویب رسید [24].

2-2-2-7- کنوانسیون 1972 در ارتباط با حمایت از میراث طبیعی و فرهنگی جهانهوردآ

    رگه ی حایل بزرگ، بزرگترین  سیستم مرجانی است که تاکنون وجود داشته است. گراند کانیون حدود شش میلیون سال از تاریخ زمین را در نظر گذرانده است. جزایر گالاپاگوس الهام بخش چارلز داروین در تئوری تکامل وی بوده است. جزیره گوری یادگاری از برده داری است. قلعه های هایتیی یک نشانی از آزادی است که بوسیله برده هایی که آزادیشان را بدست آورده بودند، ساخته شده است. این مکان های طبیعی و فرهنگی بسیار گسترده هستند و هنوز این حقیقت مشترک در میان همه اینها وجود دارد که این آثار به همراه آثار دیگر تشکیل دهنده یک مشترکی هستند که به عنوان شاهدی منحصر به فرد برای یک گذشته و تاریخ طولانی است که پاس داشته خواهند شد. نابودی آنها یک ضرر غیر قابل جبران برای بشریت خواهد بود. میراث فرهنگی و میراث طبیعی دارایی های بی قیمت و غیر قابل جایگزینی نه فقط برای هر دولت، بلکه برای همه بشریت به صورت یک جامعه واحد محسوب می شود. فقدان هر یک از این دارایی ها از طریق تخریب یا نابودی، ضعف میراث همه مردم جهان را به همراه خواهد داشت. بخشهایی از این میراث بخاطر ویژگی های استثنایی می توانند به عنوان ارزش فوق العاده جهانی ملاحظه شوند و از این رو شایسته حمایت ویژه در مقابل خطراتی است که این مکانها و آثار بطور فزاینده ای با آنها رو به رو هستند و آنها را تهدید می کند. این کنوانسیون بوسیله کنفرانس عمومی یونسکو در سال 1972 تصویب شد و 187 کشور به این کنوانسیون نیز ملحق شده اند و در سال 1353 به تصویب مجلس شورا ملی ایران رسید.

. Convention on wetlands of international importance especially as waterfowl habitat ponds (Convention on Wetlands) – Ramsar 1971

. http://www.ghavanin.ir/detail.asp?id=6997

. Convention on International Liability for Damage Caused by Space Objects

. http://rc.majlis.ir/fa/law/show/96996

. Convention for the Protection of the World Cultural and Natural Heritage

. http://rc.majlis.ir/fa/law/show/97176

- کنوانسیون 1972 در ارتباط با حمایت از میراث طبیعی و فرهنگی جهانهوردآ

    رگه ی حایل بزرگ، بزرگترین  سیستم مرجانی است که تاکنون وجود داشته است. گراند کانیون حدود شش میلیون سال از تاریخ زمین را در نظر گذرانده است. جزایر گالاپاگوس الهام بخش چارلز داروین در تئوری تکامل وی بوده است. جزیره گوری یادگاری از برده داری است. قلعه های هایتیی یک نشانی از آزادی است که بوسیله برده هایی که آزادیشان را بدست آورده بودند، ساخته شده است. این مکان های طبیعی و فرهنگی بسیار گسترده هستند و هنوز این حقیقت مشترک در میان همه اینها وجود دارد که این آثار به همراه آثار دیگر تشکیل دهنده یک مشترکی هستند که به عنوان شاهدی منحصر به فرد برای یک گذشته و تاریخ طولانی است که پاس داشته خواهند شد. نابودی آنها یک ضرر غیر قابل جبران برای بشریت خواهد بود. میراث فرهنگی و میراث طبیعی دارایی های بی قیمت و غیر قابل جایگزینی نه فقط برای هر دولت، بلکه برای همه بشریت به صورت یک جامعه واحد محسوب می شود. فقدان هر یک از این دارایی ها از طریق تخریب یا نابودی، ضعف میراث همه مردم جهان را به همراه خواهد داشت. بخشهایی از این میراث بخاطر ویژگی های استثنایی می توانند به عنوان ارزش فوق العاده جهانی ملاحظه شوند و از این رو شایسته حمایت ویژه در مقابل خطراتی است که این مکانها و آثار بطور فزاینده ای با آنها رو به رو هستند و آنها را تهدید می کند. این کنوانسیون بوسیله کنفرانس عمومی یونسکو در سال 1972 تصویب شد و 187 کشور به این کنوانسیون نیز ملحق شده اند و در سال 1353 به تصویب مجلس شورا ملی ایران رسید.

کنوانسیون میراث طبیعی و فرهنگی جهان یکی از کامل ترین اسناد بین المللی است که در زمینه حفاظت در دسترس است. این کنوانسیون بر پایه شناسایی این نکته است که بخشهایی از میراث فرهنگی و طبیعی است که ملتهای مختلف از اهمیت بسیار بالای جهانی برخوردار است و به همین دلیل نیاز است تا به عنوان بخشی از میراث جهانی بشریت به عنوان یک کل محافظت شوند. این کنوانسیون در مقدمه بیان می کند که میراث فرهنگی و طبیعی به طور رو به رشدی از طریق تغییر شرایط اقتصادی و اجتماعی جهانی به نابودی تهدید می شوند. کنوانسیون میراث جهانی از طریق رهنمون های عملیاتی که توسط کمیته میراث جهانی طراحی و به روز شده، تکمیل شده است. عملکرد اولیه مقررات این کنوانسیون تعریف و حفاظت از میراث جهانی از طریق ارائه فهرستی از مکانهایی است که ارزشهای چشمگیر جهانی آنها باید برای همه بشریت حفظ شود و حفاظت از آنها از طریق همکاری نزدیک بین ملتها تضمین شود. ماده 2 این کنوانسیون، میراث جهانی را به گونه ای تعریف کرده است که شامل:

• ویژگیهای طبیعی تشکیل شده از سازه، یا گروه های زیستی و فیزیکی این سازه ها است که از دیدگاه زیبایی شنایی و علمی ارزش چشمگیر جهانی دارد.
• سازه ها زمین شناسی و ژئومورفولوژیکی و مناطقی که با دقت ترسیم شده اند از دیدگاه علمی و حفاظتی زیستگاه گونه های در معرض خطر، گیاهان و جانوران با ارزش چشمگیر جهانی را تشکیل می دهند
• سایتهای طبیعی یا مناطق طبیعی دقیق ترسیم شده از دیدگاه علمی، حفاظتی یا زیبایی طبیعی با ارزش چشمگیر جهانی.
• آثار انسانی یا آثار ترکیبی طبیعت و انسان و مناطقی از قبیل سایتهای باستان شناسی که از دیدگاه تاریخی، زیباشناسی، قومیت شناسی و انسان شناسی دارای ارزش چشمگیر جهانی هستند.

به دلیل این واقعیت که بسیاری از سایتها ترکیبی از محلهای فرهنگی و طبیعی همچون سرزمینهای فرهنگی هستند، بررسی کوتاهی در خصوص میراث فرهنگی بر اساس کنوانسیون میراث جهانی حائز اهمیت خواهد بود. میراث فرهنگی در ماده یک به اینگونه تعریف شده است: بناهای تاریخی؛ آثار معماری، نقاشی، مجسمه سازی های بیاد ماندنی، عناصر و ساختارهای یک طبیعت باستانی، کتیبه ها، محل های سکونت غار و ترکیب های اشکال، که از دید تاریخ، هنر و از نظر علمی دارای ارزش چشمگیر جهانی هستند.

2-2-2-8- کنوانسیون 1973 در مورد تجارت بین المللی گونه های در خطر انقراض گیاهان و جانوران وحشی (سایتس)

امروزه حدود یک سوم حیات وحش جهان در خطر انقراض قرار دارند. دلایل متعددی در خصوص این مساله وجود دارد. نابودی زیستگاه اولین دلیل مهم است. مهمترین دلیل دیگر انقراض حیات وحش جهان تجارت و بازرگانی است. تجارت بین المللی در گونه های در حال انقراض یک تجارت بسیار سودآور است. پیشرفت های صورت گرفته در حوزه حمل و نقل، امکان انتقال حیوانات زنده، گیاهان و محصولات آنها را در هر جای جهان آسان ساخته است. تجارت بین المللی گونه های در حال انقراض شامل تنوع وسیعی از گونه ها، هم در نمونه های زنده و هم در محصولات می گردد و میلیون ها گونه از حیوانات و گیاهان را هر ساله شامل می شود. تجارت شامل گیاهان و حیوانات زنده و مجموعه وسیعی از محصولات حاصل از حیات وحش که نشات گرفته از گیاهان و جانوران می شود که می توان به محصولات غذایی، کالای چرم، آلات موسیقی چوبی، الوار، تحفه های توریستی (سوغات) و داروها اشاره کرد.

. Convention for the Protection of the World Cultural and Natural Heritage

. http://rc.majlis.ir/fa/law/show/97176

. Convention on International Trade in Endangered Species of wild Fauna and Flora- Washangton 1973