حسگر بیسیم می باشد پروتكل SMAC تغییر یافته IEEE.802.11 مـی باشـد كـه مصـرف انـرژی و خـود
سازماندهی هدف اولیه آن است این پروتكل ازبازه های خواب وبیداری مجزابرای هرگـره حسگراسـتفاده
می كند ودرنهایت درباره زمانبندی نودهای همسایه برای رفتن به حالت خفتن بحث خواهدشد.
مقدمه
پیشرفت های اخیر در زمینه مخابرات و الكترونیك توسعه سنسورهای چند كاره كم قیمت با توان
مصرفی پائین كه دارای اندازه های كوچك هستند، را ممكن ساخته است. چنین سنسورهایی قـادر هسـتند
در مسافت های كوتاه با هم ارتباط برقرار نمایند. این سنسورهای كوچـك كـه شـامل واحـدهای حسـگر،
پردازش داده و فرستنده گیرنده هستند، در شبكه های سنسوری مورد استفاده قرار می گیرنـد. شـبكه هـای
سنسوری بیان كننده یك بهبود بزرگ در سنسورهای قدیمی هستند.
یك شبكه سنسوری [1] از تعداد زیادی سنسور تشكیل شده است كـه بـا چگـالی زیـاد در یـك
محیط مورد بررسی، قرار داده شده اند. لازم نیست مكان سنسورها از قبل محاسبه شده باشد. این امر امكان
استقرار سنسورها در محیط های غیر قابل دسترس را نیز ممكن می سازد. به عبارت دیگـر پروتكـل هـا و
باشـد. 1 الگوریتم های به وجود آمده برای شبكه های سنسوری باید دارای خصوصیت خود سـازمان دهـی
خصوصیت یكتای دیگر در شبكه های سنسوری همكاری سنسورها با یكدیگر می باشد. سنسـورها دارای
یك پردازنده هستند و به جای ارسال داده های خام به گـره هـای دیگـر از پردازنـده خـود بـرای اجـرای
محاسبات محلی ساده استفاده می كنند و تنها اطلاعات پردازش شده لازم را ارسال می نمایند[1].
خصوصیات شرح داده شده در بالا كاربردهای وسیعی برای شبكه های سنسـوری را تضـمین مـی
كند. بعضی از این زمینه ها كاربردهای سلامتی، نظامی و خانگی هستند [2]. به عنوان مثـال در كاربردهـای
2 نظامی خصوصیات شبكه در استقرار سریع سنسورها در محیط، خود سازمان دهی و تحمل پـذیری خطـا
استفاده از شبكه های سنسوری برای فرمان هـای نظـامی، سیسـتم هـای كنتـرل، برقـراری ارتبـاط، انجـام
محاسبات، نظارت، شناسایی و ردیابی را امید بخش كرده است. در كاربردهای سلامتی، سنسورها می تواند

 

برای نظارت بر حال بیماران و یا كمك به بیماران ناتوان استقرار یابند. بعضی دیگر از كاربردهـای تجـاری
شامل مدیریت لیست اموال، نظارت بر كیفیت تولیدات و یا جستجوی مناطق حادثه دیده می باشد.
تحقق این كاربردها و كاربردهای دیگر شبكه های سنسوری نیازمند تكنیك های شبكه های بیسیم
ad-hoc می باشد. اگر چه پروتكل ها و الگوریتم های بسیاری برای شبكه های بیسیم سنتی و ad- hoc
 پیشنهاد شده است، برای خصوصیات یكتای شبكه های حسگر مناسب نمی باشند. برای بیشتر مشـخص
شدن این نكته در ادامه به بیان تفاوتهای بین این شبكه ها می پردازیم.
• تعداد گره های حسگر در یك شبكه سنسوری می تواند چنـدین برابـر گـره هـای موجـود در
شبكه هایad-hoc باشد.
• گره های حسگر در شبكه های سنسوری با چگالی بالا استقرار می یابند.
• امكان خرابی گره های حسگر در شبكه های سنسوری وجود دارد.

 

• توپولوژی در یك شبكه حسگر به تناوب تغییر می كند.
• گره های حسگر در شبكه های سنسـوری عمومـاً از روش هـای ارتبـاطی broadcast بـرای
1 ارتباط با گره های دیگر استفاده می كنند در حالی كه در شـبكه هـای ad-hoc از ارتبـاط نقطـه بـه نقطـه
استفاده می شود.