گفتار دوم: مقایسه قاچاق انسان و جرم به بردگی گرفتن یا فروش برده 20

 

گفتار سوم: مقایسه قاچاق انسان و جرم استثمار و بهره کشی جنسی یا قوادی سازمان یافته. 23

 

فصل دوم: خصایص جرم شناختی قاچاق انسان. 27

 

مبحث اول: خصایص مربوط به جنبه سازمان یافته و فراملی جرم. 27

 

گفتار اول : عواید و سود حاصله از ارتکاب جرم و آمار موجود در این خصوص… 28

 

گفتار دوم: وجود حلقه های بزه کاری قاچاق انسان در بیش از یک کشور. 32

 

مبحث دوم: خصایص مربوط به بزه دیده 34

 

گفتار اول: خاموش بودن و ضعیف بودن بزه دیده به عنوان عامل دشواری کشف جرم. 35

 

فصل سوم: جایگاه پروتکل الحاقی به کنوانسیون پالرمو در مبارزه با جرم قاچاق انسان. 38

 

مبحث اول: اقدامات بین المللی انجام شده پیش از تصویب پروتکل قاچاق انسان. 38

 

گفتار اول: کنوانسیون ها و اسناد مربوط به برده داری، تجارت برده و عناوین مشابه. 39

 

گفتار دوم: اعلامیه ها و کنوانسیون های دیگر مرتبط با بحث قاچاق انسان. 41

 

میحث دوم: چگونگی شکل گیری پروتکل الحاقی به کنوانسیون پالرمو و محتویات پروتکل. 49

 

گفتار اول: چگونگی شکل گیری، تدوین متن و امضاء پروتکل و روند تصویب آن تا به امروز. 50

 

گفتار دوم: محتوای پروتکل در یک نگاه کلی.. 52

 

بخش دوم:قواعد ماهوی و شکلی ناظر بر تعقیب کیفری بزه قاچاق انسان و حقوق بزه دیدگان این جرم

 

فصل اول: قواعد ماهوی مربوط به بزه قاچاق انسان. 57

 

مبحث اول: عناصر تشکیل دهنده جرم. 57

 

گفتار اول: عنصر قانونی.. 58

 

الف ) عنصر قانونی جرم قاچاق انسان. 58

 

ب) عنصر قانونی جرایم در حکم قاچاق انسان. 60

 

ج) مواد اختصاص یافته به تعریف جرم قاچاق انسان و جرایم ملحق به آن در پروتکل الحاقی به کنوانسیون پالرمو  61

 

گفتار دوم: عنصر مادی جرم. 63

 

الف) رفتارهای مصداق عمل مجرمانه در جرم قاچاق انسان. 63

 

ب) شرایط مادی لازم برای تحقق جرم. 66

 

1- تاثیر رضایت یا عدم رضایت بزه دیده 67

 

2- وسایل مورد استفاده در ارتکاب جرم. 69

 

3- اهمیت جابجایی مکانی و ضرورت یا عدم ضرورت انتقال بزه دیده به کشور دیگر. 72

 

گفتار سوم: عنصر معنوی یا روانی جرم. 74

 

الف) علم مجرمانه. 74

 

ب) سوء نیت عام در ارتکاب جرم قاچاق انسان. 75

 

ج) سوء نیت خاص و مقاصد مرتکب از انجام اقدامات مجرمانه. 76

 

مبحث دوم: سایر قواعد ماهوی مربوط به تعقیب جرم قاچاق انسان. 78

 

گفتار اول: مجازات های اصلی.. 79

 

الف) الزامات مندرج در پروتکل الحاقی راجع به مجازات اشخاص حقیقی و یا حقوقی.. 79

 

ب) مجازاتهای اصلی مقرر در حقوق ایران. 80

 

گفتار دوم : مجازات های تکمیلی و ضبط و مصادره اموال و عواید مجرمانه. 80

 

الف ) مجازاتهای تکمیلی و تبعی.. 82

 

ب ) ضبط و مصادره اموال و عواید مجرمانه در بزه قاچاق انسان. 83

 

فصل دوم: قواعد شکلی مربوط به تعقیب بزه قاچاق انسان و حقوق بزه دیدگان این جرم. 86

 

 

مبحث اول: قواعد شکلی مربوط به تعقیب جرم قاچاق انسان. 86

 

گفتار اول: عدم ضرورت شکایت شاکی خصوصی.. 87

 

گفتار دوم: امکان بهره گیری از فنون و شیوه های مخصوص و فوق العاده در تحقیق و تحصیل ادله جرم. 88

 

گفتار سوم: ضبط و توقیف اموال متهمین در طی رسیدگی کیفری به جرم قاچاق انسان. 90

 

گفتار چهارم: حمایت از شهود و مطلعین در جرم قاچاق انسان. 91

 

مبحث دوم: حقوق بزه دیدگان و حمایت از آنها در جرم قاچاق انسان. 97

 

گفتار اول: حق بزه دیده مبنی بر دخالت موثر در فرآیند کیفری.. 97

 

گفتار دوم: حق بزه دیده مبنی بر دریافت غرامت و جبران خسارت.. 99

 

گفتار سوم: حق بزه دیده مبنی بر دریافت اجازه اقامت در کشور میزبان و یا دریافت مساعدت برای بازگشتن به وطن خود  102

 

نتیجه‌گیری و پیشنهادات.. 111

 

پیوست.. 115

 

منابع و مآخذ. 124

 

چکیده

 

در حال حاضر به علت رشد و توسعه روز افزون پدیده قاچاق انسان، این پدیده چه در داخل کشورها به موجب قوانین داخلی و چه در سطح بین المللی بر طبق کنوانسیون های مربوطه، به عنوان یک جرم مهم تلقی شده است. از جمله، در سطح سازمان ملل متحد، پروتکل پیشگیری، سرکوب و مجازات قاچاق اشخاص به ویژه زنان و کودکان اضافه شده به کنوانسیون ملل متحد بر ضد جرم سازمان یافته فراملی  ( کنوانسیون پالرمو ) از اهمیت شایانی برخوردار است. به موجب مقررات پروتکل، علاوه بر اینکه کشورها به جرم انگاری قاچاق انسان متعهد و ملزم شده اند، جرایم موضوع پروتکل در حکم جرایم موضوع کنوانسیون پالرمو شناخته شده و لذا ضمانت اجراهای مربوط به جرایم سازمان یافته و سایر جرایم موضوع کنوانسیون از قبیل مسئولیت اشخاص حقوقی، ضبط و مصادره اموال و عواید ناشی از جرم و الزام به در نظر گرفتن مجازاتهای متناسب که به حد کافی بازدارندگی داشته باشند، شامل قاچاق انسان نیز می شود. به علاوه، مقررات پروتکل الزامات خاصی را برای همکاری دولتها در جهت مبارزه و پیشگیری از قاچاق انسان و حمایت از بزه دیدگان این جرم مخصوصاً در بازگشتن توأم با امنیت بزه دیدگان به کشورهای مبدأ و جبران خسارت از آنها در نظر گرفته اند. در کشور ما از سال 1383 با تصویب قانون مبارزه با قاچاق انسان، قانون گذار، عمدتاً ( و حتی صرفاً ) به جرم انگاری این پدیده پرداخته که از نقاط قوت آن، پیش بینی جزای نقدی به میزان دو برابر اموال و عواید مجرمانه است، لیکن چنانچه جرم قاچاق انسان مشمول عناوین مذکور در قانون مجازات اسلامی باشد، به مجازات مقرر در سایر عناوین محکوم می گردد که با قاعده تعدد معنوی جرم مغایرت دارد و ممکن است موجب عدم صدور حکم جزای نقدی شود. در هر حال این امکان است که عواید مجرمانه ناشی از قاچاق انسان بر اثر انطباق موضوع با مواد قانونی دیگری که فاقد مجازات مالی باشند در عمل برای بزهکاران باقی بماند در حالی که برای سرکوب این جرم که با انگیزه های مالی صورت می گیرد، محروم سازی مجرمین از عواید مجرمانه باید قطعیت داشته باشد.

 

در قانون مبارزه با قاچاق انسان نیز ابهاماتی مشاهده می شود که در پایان نامه به آنها مفصلاً پرداخته شده است. به سبب ماهیت فراملی این جرم، هیچ کشوری به تنهایی در مبارزه با جرم مذکور نمی تواند توفیق چندانی داشته باشد و از این رو پیشنهاد این است که کشور ایران هر چه سریعتر به پروتکل پالرمو در خصوص قاچاق اشخاص به ویژه زنان و کودکان ملحق شود.

 

 کلید واژه: قاچاق انسان، کنوانسیون پالرمو، جرم سازمان یافته، حمایت از بزه دیده