اعتبار اسنادی دیداری، اعتبار اسنادی مدت دار و قبولی

اعتبار اسنادی دیداری به اعتباری گفته می شود که در آن ذینفع می تواند بلافاصله بعد از ارائه اسناد حمل مطابق اعتبار به بانک کارگزار مبلغ اعتبار را دریافت نماید. البته در خصوص قید «بلافاصله بعد از ارائه اسناد حمل» باید گفت که چند روزی طول خواهد کشید تا بانک کارگزار اسناد را به رؤیت بانک گشاینده برساند و وجه اعتبار را از بانک گشاینده دریافت نماید. اعتبار اسنادی مدت دار اعتباری است که ذینفع کالاها را تولید می کند و اسناد حمل را از طریق بانک کارگزار به دست بانک گشاینده می رساند و بانک گشاینده هم متعاقباً اسناد را تحویل خریدار می نماید. ولی خریدار تا مدت معینی که قبلاً با فروشنده توافق شده ملزم به پرداخت وجه اعتبار نیست. در این حالت فروشنده فرصتی در اختیار خریدار قرار داده تا وی بتواند کالاها را به فروش رسانده و کل مبلغ آن را جمع آوری نماید. این روش نوعی تأمین مالی و فاینانس تلقی می شود که تحت عنوان یوزانس معروف است. باید توجه داشت که بانک گشاینده، پرداخت در رسید را که به موجب اعتبار مشخص شده تعهد می کند. بنابراین تنها هدف اعتبار یوزانس به تعویق انداختن تاریخ پرداخت است بدون آنکه در چارچوب تعهد پرداخت اعتبار تغییری به وجود آید. در اعتبار مدت دار ذینفع به جای وصول وجه نقد، تعهدنامه ای مبنی بر پرداخت وجه در رسید دریافت می دارد. به طور معمول دوره زمانی در پرداخت مدت دار 30 تا 180 روزه است. لیکن هیچ مانعی برای استفاده از دوره های طولانی تر اعم از یک ساله یا چند ساله وجود ندارد. اما از آنجا که اعتبارات عمدتاً برای کالاهای مصرفی کاربرد دارند دوره زمانی متجاوز از یک سال به ندرت پیش می آید. این مدت باید به صراحت در اعتبار مشخص شود و در صورتی که مدت مقرر نشود اعتبار اسنادی دیداری محسوب خواهد شد. معمولاً خریدار سعی می کند زمان سر رسید برات را از مراحل پایانی ترخیص کالا قرار دهد (مثلاً زمان ارائه پروانه سبز گمرکی) تامهلت بیشتری  برای تأمین وجه داشته باشد. مسلماً 180 روز بعد از ارائه پروانه سبز گمرکی از 180 روز بعد از تاریخ بارنامه مهلت بیشتری به خریدار می دهد. اعتبار اسنادی قبولی یا اعتبار قابل استفاده در مقابل پذیره نویسی به لحاظ زمان پرداخت همانند اعتبار مدت دار می باشد با این تفاوت که ذینفع باید همراه اسناد حمل، برات مدت داری ارائه دهد. در این حالت براتکش همان ذینفع و برات گیر ممکن است بانک کارگزار یا بانک گشاینده و یا بانک تأیید کننده(در صورت وجود) باشد. درخواست برات از طرف ذینفع گرچه مستلزم پرداخت هزینه تمبر مالیاتی است اما برای ذینفع این مزیت را دارد که اگر قبل از سررسید برات نیاز به وجه نقد پیدا نماید می تواند برات را در بازار تنزیل نماید و به پول خود دست یابد. چنانچه برات صادره از سوی ذینفع توسط بانک کارگزار پذیره نویسی(قبول) شود ولی بانک کارگزار نسبت به پرداخت وجه در رسید اقدام نکند بانک گشاینده باید نسبت به تأمین وجه برات و ایفای تعهد اقدام کند. در واقع در اعتبار اسنادی قبولی چنانچه برات گیر بانکی غیر از بانک گشاینده باشد طبق بند الف ماده 7 (یو سی پی 600) ایفای تعهد بانک گشاینده به قوت خود باقی است. استفاده از برات در کشورهای غربی منسوخ گردیده و کم و بیش در کشورهای آسیایی مورد استفاده است. به طور مثال تا همین چند سال گذشته کشور هند از شرکت های پتروشیمی ایران درخواست برات می کرد.

. at Sight payment

. شیروی، ص47

. Deferred payment

. Usance

. لنگریچ،همان، ص111

. Acceptance payment

. Discount