حوالی دربند و روستای پس قلعه در شمال شهر تهران گزارش شده است.
کانی های غیر فلزی در این محدوده عمدتاً فسفات، سنگ گچ، سنگ آهک، خاك نسوز، باریـت،
زغال سنگ و در مواردی سنگهای ساختمانی و تزیینی می باشد.
کلیه بررسی ها در طی مراحل زیر در این زون شکل یافته است:
الف- تعیین مدل زایشی؛
ب- تعیین پارامترهای زایشی؛
پ- شناخت پارامترهای زایشی؛
ت- الویت بندی پارامترهای زایشی؛
ث- مدلسازی وشناسایی نواحی امید بخش معدنی؛
ج- کنترل زمینی و معرفی موقعیت مناطق امید بخش.
در ادامه کلیه مطالب فوق به تفصیل بیان شده است.
1
مقدمه:
 اکتشاف مواد معدنی، زیربنای اقتصاد و صنعت هر جامعه را تشکیل میدهنـد. بشـر از همـان آغـاز
آفرینش خود و در طول تاریخ، بر حسب نیازمندیها و شناخت، از مـواد معـدنی اسـتفاده کـرده اسـت .
اکنون نیز انسان، از تمامی مواد معدنی به حالتها و شیوه های گوناگون، اقدام به اکتشاف مواد معـدنى
و بهره برداری ار آنها می نماید. به عبارت دیگر، همین مواد معدنی هستند که پاپه و اسـاس تمـدن را
تشکیل می دهند.
همان گونه که می دانیم استان تهران به دلیل ویژگی های مهم اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، سیاسـی
و غیره در بین دیگر استانهای کشور از مقام والاتری برخوردار می باشد. بـه همـین سـبب شناسـایی و
اکتشاف مناطق دارای پتانسیل منابع معدنی در این استان همیشه از دغدغه های مهندسین اکتشاف و
زمین شناسان و متخصصان این علم بوده است. شناسایی این پتانسیل های خفته در خـاك، هـم راه را
برای استخراج و بهره گیری از این منابع ارزشمند هموار می کند و هم اینکه اگـر بـا توجـه بـه وجـود
برخی محدودیت ها نتوان عمل استخراج را انجام داد ولی در ترقی و افـزایش مقـام اسـتان در داشـتن
ذخایر معدنی نقش بسزایی دارد.
فعالیتهای زمین شناسی و اکتشافی انجام شده در استان تهران بـه الحـاظ گونـاگون نظیـر مرکزیـت،
سهولت دسترسی، نیاز صنایع اقماری استان به مواد معدنی و… در مقایسه بـا بسـیاری از اسـتانها ی
کشور در خور توجه است فعالیت های مورد نظر از دو نوع موضوعی و ناحیه ای است که مـی تـوان آن
را در دو بخش زمین شناسی و اکتشاف و به شرح زیر ساما ن داد:

مكانیكی آلیاژهای غیر فعال مقایسه شده است.و همچنین خواص مكانیكی آلیاژهای فعال و غیر فعال نیز با هم
مقایسه شده اند.اغلب خواص مكانیكی چه در آلیاژهای فعال و چه غیر فعال در مقدار 15% پلی اتیلن در مقایسه
با 5% پلی اتیلن بهتر می باشد.آمیزه ی حاوی سازگار كننده غیر فعال،مقاومت پارگی بالا وآمیزه ی حاوی
سازگار كننده ی فعال، ماكزیمم میزان تنش در نقطه ی شكست بالاتری را نشان می دهد.
مقدمه
به طور كلی، تعداد زیادی آلیاژهای پلاستیك-لاستیك ممكن هستند. این مطلب ناشی از این است كه تعداد
زیادی از پلاستیك ها و لاستیك های تجاری موجود می توانند با دامنه وسیعی از نسبت ها با هم آلیاژ شوند.
تركیب های مورد نظر نسبت های بیشتری از لاستیك نسبت به پلاستیك را دارا می باشند و در سال های اخیر
از نظر تكنولوژیكی جهت استفاده به عنوان ترموپلاستیك الاستومرها (TPE) مورد توجه قرار گرفته اند. آنها
می توانند خیلی از خواص لاستیك ها را داشته باشند، اما در عین حال مانند ترموپلاستیك ها فرایند شوند و
احتیاج به پخت قطعه نهایی در هنگام ساخت ندارند و لذا این یك مزیت اقتصادی قابل توجه را جهت ساخت
قطعات پیشنهاد می كند. اگرچه تعداد زیادی تركیب های آلیاژی الاستومری وجود دارند ولی تعداد نسبتا كمی
از آنها از لحاظ تكنولوژیكی مهم بوده اند و این مطلب اكثرا از آنجا ناشی می شود كه بیشتر پلیمرها حداقل از
نظر ترمودینامیكی با یكدیگر ناسازگارند. توسعه آلیاژهای پلیمری با مشكلات زیادی روبرو بوده است و یكی
از مهمترین این مشكلات عدم اختلاط پذیری مناسب اغلب پلیمرها با یكدیگر است. بعبارت دیگر هنگامی كه
پلیمرها با یكدیگر مخلوط می شوند، اجزای مخلوط تمایل به جدایی از یكدیگر دارند و هر یك، فاز جداگانه
ای را تشكیل می دهند. اگر چه این خصوصیات اختلاط ناپذیری همواره با نیروهای جاذبه فیزیكی ضعیف بین
فازها اغلب سبب ایجاد سیستمهای آلیاژی اختلاط ناپذیری می شوند كه در صورت عدم اصلاح، خواص
مكانیكی خوبی ندارند، ولی می توان با كنترل صحیح مورفولوژی فازها طی فرآیند، یا استفاده از عوامل
سازگاركننده، آلیاژهایی با خواص قابل قبول بدست آورد. اگر پلیمرهای یك آلیاژ از لحاظ ترمودینامیكی
سازگار باشند، آلیاژ آنها می تواند به صورت تك فازی وجود داشته باشد و اختلاط در حد مولكولی اتفاق می
افتد. در چنین مواردی خواص آلیاژ حاصل متوسطی از از خواص دو فاز خالص است. برای مثال آلیاژ كردن
یك لاستیك با یك پلاستیك كه از لحاظ ترمودینامیكی سازگاری دارد یك تركیب با Tg بین Tg لاستیك
و پلاستیك می دهد و اساسا این Tg متوسط، نزدیك دمای اتاق است. از طرف دیگر، اگر لاستیك و
پلاستیك از لحاظ ترمودینامیكی سازگار نباشند، آنموقع آلیاژ دو فازی می شود و به هر حال دارای دو Tg نیز
خواهد بود. با گسترش روز افزون استفاده از مواد پلیمری، مسأله بازیافت آنها امروزه اهمیت بسیار زیادی پیدا
كرده است. ضایعات پلاستیكی به راحتی مجدداً جمعآوری شده و پس از گذشت مراحل سادهای ذوب شده و
دوباره محصولات دیگری از آنها ساخته میشود اما در مورد مواد الاستومری بازیافت به دلایل ایجاد شبكه
اتصالات عرضی در مرحله شكل دهی قطعات لاستیكی بسیار مشكلتر است. ضمناً قطعات لاستیكی به ویژه
تایرها مصرف بسیار زیادی دارند و ضایعات آنها (ضایعات تولید و تایرهای مستعمل) باعث آلودگی محیط
زیست میشوند. بنابراین مدتی پس از كشف فرآیند ولكانیزاسیون اولین گامها در جهت بازیافت لاستیك
برداشته شد.
هدف 1-1
در به كارگیری و تحقیقات بر روی لاستیك بازیافتی در این پروژه دو هدف اصلی دنبال می شود: بهره

اقتصادی و حل مشكلات زیست محیطی. لاستیك بازیافتی جایگزین پلاستیكهای ارزان قیمت، فرشهای