2.17. عامل هوشمند 28
2.18. ارتباط سیستم اطلاعاتی استراتژیک و سیستم چندعاملی 33
2.19. کارهای پیشین 35
2.20. نتیجه گیری 38
- چارچوب مدل ترسیم وضعیت موردانتظار توسط عامل های هوشمند . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .41
3.1. مقدمه . 41
3.2. چارچوب مدل پیشنهادی 41
3.3. متدلوژی پرامتئوس . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .47
3.3.1. فاز مشخصات سیستم 50
3.3.2. فاز طراحی ساختاری 52
3.3.2.1. عامل انطباق دهنده رسالت و چشم انداز 57
3.3.2.2. عامل مراقب PESTEL 61
3.3.2.3. عامل تحقیق و توسعه 65
3.3.2.4. عامل تنظیم کننده منابع انسانی 67
3.3.2.5. عامل تحلیلگر بازار 69
3.3.2.6. عامل مسئول تدارکات …… 73
3.3.2.7. عامل تحلیل گر ذینفعان …… 75
3.3.2.8. عامل ناظر محصولات و خدمات …… 78
3.3.2.9. عامل ناظر مالی …… 81
3.3.2.10. عامل ترسیم گر وضعیت موردانتظار …… 83
3.3.3. فاز طراحی جزئیات …… 88
3.3.3.1. ساختار عامل انطباق دهنده رسالت و چشم انداز 89
3.3.3.2. ساختار عامل مراقب PESTEL 91
3.3.3.3. ساختار عامل تحقیق و توسعه 92
3.3.3.4. ساختار عامل تنظیم کننده منابع انسانی …… 94
3.3.3.5. ساختار عامل تحلیلگر بازار …… 95
3.3.3.6. ساختار عامل مسئول تدارکات …… 97
3.3.3.7. ساختار عامل تحلیلگر ذینفعان …… 98
3.3.3.8. ساختار عامل ناظر محصولات و خدمات …… 100
3.3.3.9. ساختار عامل ناظر مالی 103
3.3.3.10. ساختار عامل ترسیمگر وضعیت موردانتظار 104
3.3. اشاره ای به نحوه پیاده سازی …… 107
3.4. نتیجه گیری 118
4.تجزیه و تحلیل داده ها، نتیجه گیری و پیشنهادات . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 120
4.3. مقدمه .. 120
4.4. روش پژوهش و جمع آوری داده ها 120
4.5. روایی و پایایی پرسشنامه 121
4.5.3. روش آلفای کرونباخ …… 122
4.6. آنالیز و تجزیه و تحلیل داده ها 124
4.7. جمع بندی و نتیجه گیری 137
4.8. پیشنهادات و کارهای آینده 138
فهرست شکلها
شکل 1‑1 معماری مبتنی بر عامل های هوشمند برای سیستم های اطلاعاتی استراتژیک ]1[ 6
شکل 2‑1 فرایند توسعه معماری محور سیستم های چندعاملی ]65[ 37
شکل 3‑1 شمای یک عامل هوشمند در ABMS [60] 43
شکل 3‑2 – توپولوژی های مختلف برای ارتباطات میان عاملی در ABMS [61] 44
شکل 3‑3 – شمای چارچوب پیشنهادی 46
شکل 3‑4 عامل انطباقدهنده رسالت و چشمانداز 59
شکل 3‑5 عامل مراقب PESTEL 64
شکل 3‑6 عامل تحقیق و توسعه 66
شکل 3‑7 عامل تنظیم کننده منابع انسانی 69
شکل 3‑8 عوامل مؤثر بر بازار محوری [69] 70
شکل 3‑9 عامل تحلیلگر بازار 71
شکل 3‑10 عامل مسئول تدارکات 74
شکل 3‑11 عامل تحلیلگر ذینفعان 78
شکل 3‑12 عامل ناظر محصولات و خدمات 80
شکل 3‑13 عامل ناظر مالی 82
شکل 3‑14 ترسیم سناریوهای محتمل آینده و رویدادهایی که به آن وقوع هر یک منجر خواهد شد [2] 85
شکل 3‑15 آزمودن وضعیت موردانتظار (آینده مرجح) با سناریوهای آینده محتمل [2] 86
شکل 3‑16 عامل ترسیمگر وضعیت موردانتظار 87
شکل 3‑17 ساختار عامل انطباق دهنده رسالت و چشم انداز 90
شکل 3‑18 ساختار عامل مراقب PESTEL 91
شکل 3‑19 ساختار عامل تحقیق و توسعه 93
شکل 3‑20 ساختار عامل تنظیم کننده منابع انسانی 95
شکل 3‑21 ساختار عامل تحلیلگر بازار 96
شکل 3‑22 ساختار عامل مسئول تدارکات 98
شکل 3‑23 ساختار عامل تحلیلگر ذینفعان 100
شکل 3‑24 ساختار عامل ناظر محصولات و خدمات 102
شکل 3‑25 ساختار عامل ناظر مالی 103
شکل 3‑26 ساختار عامل ترسیمگر وضعیت موردانتظار 105
شکل 3‑27 بخش اول از کلاس دیاگرام چارچوب پیشنهادی 108
شکل 3‑28 کلاس Intelligent Agent 109
شکل 3‑29 کلاس Mission and Vission Adaptor 110
شکل 3‑30 کلاس PESTEL Watcher 111
شکل 3‑31 کلاس Market Analyzer 112
شکل 3‑32 کلاس Product and Services Supervisor 113
شکل 3‑33 کلاس Financial Supervisor 113
شکل 3‑34 کلاس Stakeholder Analyzer 113
شکل 3‑35 کلاس Human Resource Regulator 114
شکل 3‑36 کلاس Desired Situation Designer 114
شکل 3‑37 کلاس دیاگرام کلی چارچوب پیشنهادی 115
شکل 3‑38 کد کلاس IntelligentAgent به زبان جاوا 116
شکل 3‑39 کد کلاس DesiredSituationDesigner به زبان جاوا 117
فهرست نمودارها
نمودار 4‑1 – دسته بندی خبرگان از لحاظ جنسیت 126
نمودار 4‑2 – دسته بندی خبرگان از منظر مرتبه علمی 126
نمودار 4‑3- دسته بندی خبرگان بر اساس رشته تحصیلی 126
نمودار 4‑4 – مقایسه نتایج ارزیابی کلی مدل پیشنهادی 128
نمودار 4‑5- ارزیابی میزان مناسب بودن کلی مدل توسط خبرگان 128
نمودار 4‑6 – ارزیابی درستی طراحی عامل های هوشمند توسط خبرگان 128
نمودار 4‑7 – ارزیابی میزان صحت ارتباط بین عامل ها توسط خبرگان 129
نمودار 4‑8 – ارزیابی میزان مناسب بودن روش های بکار گرفته شده در مدل توسط خبرگان 129
نمودار 4‑9 – ارزیابی درست و منطقی بودن کلی مدل توسط خبرگان 129
نمودار 4‑10 – ضریب آلفای کروباخ هر یک از عامل های هوشمند در چارچوب پیشنهادی 131
نمودار 4‑11 – درصد فراوانی آمار خبرگان پیرامون مناسب یا نامناسب بودن عامل ها در مدل پیشنهادی 131
نمودار 4‑12 – ضریب آلفای کرونباخ مشخصه های عامل انطباق دهنده رسالت و چشم انداز 134
نمودار 4‑13- ضریب آلفای کرونباخ مشخصه های عامل مراقب PESTEL 135
نمودار 4‑14 – ضریب آلفای کرونباخ مشخصه های عامل تنظیم کننده منابع انسانی 135
نمودار 4‑15 – ضریب آلفای کرونباخ مشخصه های عامل تحلیلگر بازار 135
نمودار 4‑16 – ضریب آلفای کرونباخ مشخصه های عامل تحلیلگر ذینفعان 136
نمودار 4‑17 – ضریب آلفای کرونباخ مشخصه های عامل ناظر محصولات و خدمات 136
نمودار 4‑18 – ضریب آلفای کرونباخ مشخصه های عامل ناظر مالی 136
نمودار 4‑19 – ضریب آلفای کرونباخ مشخصه های عامل ترسیم گر وضعیت موردانتظار 137
فهرست جداول
جدول 1 – فراوانی متغیرهای جمعیت شناختی 125
جدول 2 – ارزیابی بخش اول پرسشنامه چارچوب پیشنهادی 127
جدول 3- ارزیابی بخش دوم پرسشنامه چارچوب پیشنهادی 130
جدول 4- ارزیابی تفکیکی شاخص های هر یک از عاملهای مدل پیشنهادی 131
1.1. مقدمه
امروزه حوزه کاربرد فناوری اطلاعات تقریبا به تمامی جنبههای زندگی انسان سایه کشیده شده است. سازمانهای تجاری نیز از این قاعده مستثنی نبوده و خصوصا در دو سه دههی اخیر، سازمانهای مختلف از بزرگ و کوچک در جهت نیل به اهداف استراتژیک خود از فناوری اطلاعات بهره کافی بردهاند. سیر تکامل فناوری اطلاعات در سازمانها را تا به امروز میتوان به سه دوره تفکیک نمود: سیستمها پردازش اطلاعات (DP)، سیستمهای مدیریت اطلاعات (MS) و سیستمهای اطلاعاتی راهبردی (SIS) که دو مورد اول در حقیقت زیرمجموعهای از مورد سوم میباشند. سیستمهای اطلاعاتی راهبردی به آن دسته سیستمهایی اطلاق میشود که بر کاربرد سیستمهای اطلاعاتی و فناوری اطلاعات در فرایند مدیریت راهبردی در سازمانهای تجاری متمرکزند. هدف این سیستمها کمک به سازمانها به منظور تحقق اهداف رقابتی یا سایر هدفهای راهبردی آنها و در کل ارتقا، پیشبرد و بهبود سازمانها میباشد. بنابراین یک سیستم اطلاعاتی در صورتی استراتژیک خواهد بود که در راستای اهداف کلان و استراتژیهای سازمان ایجاد شده باشد[56]. این استراتژیها سازمان سمت و سوی حرکت سازمان را (با توجه به چشمانداز کلی آن) تعیین نموده و سازمان را در راستای حرکت از وضع موجود به وضع مطلوب یاری میکنند [1].
برای حرکت به سمت وضعیت موردنظر و حتی پیش از آن برای برنامهریزی بهمنظور شروع این حرکت، بیش از هر چیز ترسیم وضعیت موردانتظار ضروری به نظر میرسد و برای ترسیم این وضعیت، یکی از روشهای مرسوم، استفاده از طرحریزی سناریو محور[1] است، بدین معنا که با ترسیم برخی حالتهای محتمل برای آینده سازمان، ضمن چارهجویی برای مواجهه با هر یک از آن حالات، برترین حالت را به عنوان وضعیت ایدهآل درنظر بگیریم. پژوهشهای بسیاری که در طی سالیان اخیر در این خصوص صورت پذیرفته، ثابت کرده است که میتوان آینده یک سازمان را با توجه به ساختار و نحوه عملکرد هر یک از اجزای آن شکل داد و در واقع به جای موضع واکنشی، از یک موضع سازنده برای مواجهه با چالشهای پیش روی سازمان در مسیر نیل به منظر برازنده بهره جست.
اما ترسیم یک منظر برازنده برای سازمان آنقدرها که شاید در نگاه اول به نظر برسد، ساده نیست. بلکه ترسیم آن نیازمند اجماع طیف وسیعی از دانشها از حوزههای گوناگون اعم از مدیریت استراتژیک، آیندهپژوهی، هدفگذاری، سناریوسازی و غیره است که بایست به منظور طراحی یک آینده مطلوب برای سازمان به صورت همزمان و همروند مدنظر قرار گرفته و در انجام محاسبات و تجزیه تحلیل دادهها جهت تدوین استراتژیهای و تعیین اهداف کلان سازمان به طور مناسب و متناسب با اهمیتشان منظور شوند. شاید انجام چنین محاسبات پیچیده و کلانی که در آن بایست به عوامل بسیار بسیار زیاد، متنوع، متغیر، نامتجانس و از دامنههای گوناگون توجه شود، در اکثر موارد و خصوصا در مورد سازمانهای بزرگ و دارای ساختار و ساز و کار پیچیده از حد توان ذهنی بشر خارج باشد، لذا در دهههای اخیر و با پیدایش و گسترش حوزهی جدیدی در علوم کامپیوتر تحت عنوان هوش مصنوعی، ایدههایی در بهکارگیری این شاخه از دانش در انجام محاسبات فوق الذکر مطرح شده و مورد بررسی قرار گرفتهاند[55]و]59[.
[چهارشنبه 1399-10-10] [ 01:12:00 ق.ظ ]
|